Preparowanie trofeów łowieckich

Preparowanie trofeów łowieckich jest zwyczajem niezwykle silnie ugruntowanym w polskiej tradycji łowieckiej. Większość myśliwych wcześniej czy później zetknie się z czynnościami preparowania. Oto garść zupełnie podstawowych informacji o preparowaniu trofeów łowieckich – czaszek i poroża. Preparowanie poroża zwierzyny płowej poprzedza odcięcie łba zwierzęcia. Uprzednio należy jednak zdjąć skórę z łyżkami z tylnej części łba oraz żuchwy. Następnie odcinamy mięśnie w miejscu, w którym czaszka styka się kręgosłupem i obracamy łeb o 180 stopni. Kolejny etap to usunięcie mięśni, języka, mózgu itp. oraz włożenie łba do zimnej wody na około 24 godziny, przy jednoczesnym jej zmienianiu, kiedy woda zafarbuje. Następnie gotujemy czaszkę przez około godzinę, zanurzoną aż po różę poroża. Końcowy etap to usunięcie pozostałości mięsa do czaszki i poddanie jej wybielaniu przez wystawienie na słońce lub przecieraniu roztworem wody utlenionej. Podobnie postępujemy z orężem dzika, z tym, że fajki, ze względu na to, iż jedynie ich jedna trzecia wystaje na zewnątrz, usuwamy ze szczęki z zachowaniem ostrożności. Następnie oręż gotujemy i suszymy. Przed oprawieniem smarujemy wazeliną, wypełniamy woskiem lub parafiną. Preparuje się również czaszki zwierząt, które od kilku lat są traktowane jako trofea łowieckie (lisy, jenoty, borsuki). Podobnie jak w przypadku zwierzyny płowej, najpierw usuwamy skórę i tkankę mięsną z czaszki oraz mózg. Następnie 24-godznnie moczenie w zimnej wodzie (można dodać odrobinę sody lub soli kuchennej), a potem gotowanie (ok. 20-40 minut). Po gotowaniu obieramy z resztek mięsa, pozbywamy się gałek ocznych i dobrze myjemy czaszkę w wodzie z odrobiną płynu do mycia naczyń lub proszku do prania. Przy okazji usuwamy pozostałości błon w czaszce, chrząstki z przegrody nosowej i otworów usznych. Czaszkę można wybielić podobnie jak poroże, ale lepsze rezultaty daje bielenie perhydrolem z wodą o stężeniu ok. 15%. Roztwór nanosimy na czaszkę pędzelkiem we wszystkie, także trudno dostępne miejsca. Następnie obkładamy czaszkę ligniną zamoczoną w roztworze i odkładamy do foliowego worka foliowego. Po 24 godzinach czaszkę wyjmujemy i pozostawiamy do całkowitego wyschnięcia. Do usuwania mięśni i tkanek można używać wszelkich dostępnych narzędzi, ostrych nożyków, pincet, szczoteczek, dłutek itp. Bardzo dobrze sprawdza się chirurgiczny skalpel. Do gotowania należy używać naczyń aluminiowych lub żeliwnych, albo wszelkich innych. Ważne tyko żeby nie były zardzewiałe. Czasami zdarza się, że nawet po długotrwałym bieleniu na czaszce znajdują się żółte naloty. Do ich usunięcia można użyć dostępnych na runku specjalnych preparatów. Ostatni etap to odpowiednie wyeksponowanie trofeum. Spreparowane czaszki można po prostu efektownie ustawić na półce, biurku lub w gablotce. Poroża i oręż dzików przymocowujemy do specjalnych desek. Przy odrobinie zdolności można próbować wykonać je samemu, ale na pewno lepiej zakupić odpowiednią deskę przygotowaną przez wyspecjalizowanych rzemieślników w wersji prostej lub zdobionej. Cały opisany proces również można powierzyć profesjonalistom. Szczególnie w przypadku ważnych dla nas medalowych zdobyczy.