
Bażant (Phasianus colchicus)
Wygląd: w Polsce dominuje bażant łowny, będący połączeniem kilku z ok. 40 występujących w środowisku odmian. Polski bażant jest efektem krzyżówki m.in. bażanta kolchijskiego kaukaskiego, mongolskiego i obroźnego. Rozróżnienie płci u bażantów ma olbrzymie znaczenie, kury objęte są bowiem całoroczną ochroną. Po pierwsze, koguty są większe od kur, ich długość razem z ogonem wynosi do 95 cm, ich waga wynosi ok. 1,5 kg. Kury są mniejsze i lżejsze - ok. 1 kg. Po drugie, koguty wyróżniają się długim ogonem i silnym dźwiękiem, który wydaje podczas podrywania do lotu. Wreszcie, koguty charakteryzują się jaskrawym upierzeniem i ciemną głową.
Bażanty są typowymi zwierzętami stadnymi, najczęściej przebywają w krzakach, zaroślach i trzcinowiskach. Niestety, źle znoszą trudne warunki pogodowe - długo utrzymujący się mróz i śnieg potrafią zdziesiątkować niejedno stado.
Rozmnażanie: bażant rozpoczyna swe gody wczesną wiosną i trwają do jej końca. W maju i czerwcu kury składają jaja, które posiadają charakterystyczny, oliwkowozielony kolor. Okres wysiadywania trwa niecały miesiąc. Wiele młodych ginie z prozaicznego powodu - złego ulokowania gniazda - bażanty zakłądają je w niebezpiecznych miejscach, na drogach polnych, miejscach nieosłoniętych i łatwo dostępnych dla człowieka. Jedynym wybawieniem dla młodych jest fakt, że w bardzo krótkim czasie zdobywają samodzielność - potrafią się poruszać, a już w drugim tygodniu życia rozpoczynają naukę latania.
Odżywianie: ulubionym pokarmem bażantów są nasiona krzewów, chwasty, trawa, owoce leśne, kukurydza, a także różnego rodzaju owady, dżdżownice i ślimaki.
Sezon polowań: na koguty od 1 października do końca lutego, kury objęte są całoroczną ochroną!