
Lis (Vulpes vulpes)
Wygląd: zapewnie nie wszyscy wiedzą, że lis należy do rodziny psów. Lisy mierzą ok. 35 cm wysokości i osiągają wagę do 8 kg. Dożywają do 15 lat. Najczęściej można je spotkać w lasach, jak i polach, koniecznie jednak porośniętych krzakami. Za kryjówkę służą im wykopane nory, jedną traktują jako stałe miejsce pobytu, inne jako jednorazowe schronienie na wypadek jakiegoś niebezpieczeństwa. Lisa charakteryzują w budowie przede wszystkim cienkie i krótkie nogi i długa kita. Pysk jest długi i wąski. Jeśli chodzi o ubarwienie futra, to jest ono różnorakie - od kasztanowo brązowego do kasztanowo żółtego. Białe są podgardle, dolna część pyska, podbrzusze i nogi od wewnętrznej strony.
Rozmnażanie: przygotowania do cieczki trwają już od grudnia, kiedy to liszka zaznacza krzaki i kamienie w obrębie swojego rejonu specyficznym zapachem. Sama cieczka trwa od stycznia do lutego, kiedy to odbywa się walka pomiędzy kilkoma psami. Po cieczce psy oddalaja się od liszek, pozwalając im na spokojny miot. Młode przychodzą na świat po 7,5 tygodniach w kwietniu i maju. Tuż po narodzinach szczenięta są całkowicie bezbronne, nie widzą i potrzebują stałej opieki matki. Widzą dopiero po upływie dwóch tygodni. W pierwszych tygodniach życia suka jest niezwykle troskliwa dla szczeniąt, wychodzi z nory przeważnie tylko późnymi wieczorami, aby zdobyć pożywienie. Pomaga jej w tym pies, który również przykłada się do opieki nad szczeniętami, również przynosząc pokarm. Taka opieka trwa do 1,5 miesiąca, wówczas młode zaczynają wychodzić z nory, stopniowo zaczynają również zmieniać nawyki żywieniowe. Pokarm matki zastępują myszami i drobnym ptactwem. Latem młode uczą się samodzielności i polowania, by już jesienią rozpocząć samodzielne życie.
Odżywianie: w pokarmie lisa znajdują się owoce leśne, jednak stanowią one niewielki procent jego pokarmu, jest on bowiem typowym mięsożercą. Podstawą jego pożywienia są myszy, żaby, jaszczurki, ryby, ptaki, zające oraz padlina.
Sezon polowań na lisa: od 1 czerwca do 31 marca.