Zając wiadomości

Zając (Lepus europaeus europaeus)

Wygląd: zając, jest jednym z najpopularniejszych zwierząt łownych w Polsce ze względu na duża powszechność występowania. Na masową skalę występuje w lasach, na łąkach czy w górach. Jego charakterystyczne cechy, to większe od głowy uszy oraz większe od przednich kończyny tylne. Przeciętnie zające mają długość ok. 75 cm i 30 cm wysokości. Osiągają wagę od 3 do 5 kg, dożywają do 10 lat. Oczy zająca są całkowicie osadzone na bokach. Skóra zarówno kolorem, jak i grubością kożucha dostosuje się do zmiennych pór roku. Latem skóra zająca, zwana smużem, pokryta jest kożuchem (turzycą), znacznie rzadszym i krótszym, niż w czasie zimy. Jeśli chodzi o kolor kożucha, to zimą jest on jaśniejszy, niż podczas ciepłej pory roku.

Rozmnażanie: czas, w którym zające rozmnażają się, to parkoty. Trwa on kilka miesięcy i w zależności od pogody obejmuje czas od połowy stycznia do końca wakacji, przy czym najintensywniej przebiega w maju i czerwcu. W czasie parkotów, ktore odbywają się zarówno w dzień, jak i w nocy, zdarza się, że za jedną samicą biega nawet kilka samców. Walka o samicę często kończy się dla niejednego gacha boleśnie, w czasie walk samce nie szczędzą sobie bowiem bicia i drapania pazurami. Młode przychodzą na świat ok. 42 dni od zapłodnienia. Warto dodać, iż samice już na bardzo wczesnym etapie życia młodych pozostawia je sama, a po 2-3 tygodniach karmienia przestaje się nimi opiekować. W ciągu roku może dojść nawet do 4 wykotów, w których na świat może przyjść łącznie nawet 10 młodych. Część niestety często nie dożywa odpowiedniego wieku, pozwalającego na przetrwanie, m.in. z powodu trudnych warunków pogodowych.

Odżywianie: zając jest typowym roślinożercą. W jego jadłospisie znajdują się: trawa, koniczyna, buraki, marchew, kapusta, a także zboża. W lesie ich pokarm stanowi kora, zioła, pączki drzew, żołędzie. W okresie zimy, ze względu na brak podstawowego pożywienia, które ginie pod warstwą śniegu potrafią być niezłymi szkodnikami. Wtedy często udają się do domowych ogródków, gdzie obgryzają kapustę, pączki drzew i krzewów. W czasie dnia nie żerują, żywią się przeważnie wczesnym rankiem i wieczorem oraz w nocy.

Sezon polowań: od początku listopada do końca grudnia. W czasie odłowu do 15 stycznia.