Na które zwierzęta można polować w lutym 2022?

Gatunki zwierząt, na które można polować w lutym 2022

GATUNEK                                                              Okres polowań
Jelenie szlachetne (byki i cielęta)                             Cały miesiąc
Daniele (byki i cielęta)                                              Cały miesiąc
Dziki (wszystkie)                                                       Cały miesiąc
Muflony (tryki)                                                           Cały miesiąc
Tchórze i kuny                                                          Cały miesiąc
Lisy, Jenoty, Norki Amerykańskie, Szopy Pracze     Cały miesiąc
Piżmaki                                                                     Cały miesiąc
Bażanty (koguty; kury: wyłącznie na terenach OHZ (bażanta))   Cały miesiąc

Przez cały rok wolno polować na:
norki amerykańskie, jenoty i szopy pracze;
borsuki, tchórze, kuny (leśne i domowe) na terenach obwodów łowieckich na których występuje cietrzew lub głuszec;
lisy na terenach obwodów łowieckich, w których występuje głuszec lub cietrzew lub prowadzono w ostatnich 2 latach kalendarzowych zasiedlenia zająca, bażanta lub kuropatwy – przez cały rok;
piżmaki na terenach rybackich obrębów hodowlanych;
dziki – odyńce, wycinki, przelatki oraz warchlaki, przy czym za warchlaki uznaje się dziki od dnia urodzenia do dnia 31 marca następnego roku kalendarzowego.

Kalendarz polowań – stan prawny na 16.10.2009 r.

CIEKAWOSTKI

KUNA - wśród tego gatunku rozróżnia się dwa gatunki: kunę leśną i domową.

Kuna leśna - ma długi tułów, głowę dość dużą, okrągłą, pyszczek spiczasty, uszy krótkie, okrągłe, oczy duże, nogi krótkie. Ogon długi, puszysty. Kuna jest z wierzchu kasztanowo-brunatna, na szyi przy głowie i na podbrzuszu tułowia jaśniejsza, żółtawa. Na podgardlu pomarańczowo-kremowa plama, charakterystycznie półokrągła na piersiach. Łapy brązowe zakończone opuszkami i pazurami. Futro ma włos podwójny, przy skórze gęsty, brązowożółty i przewodni ciemniejszy. Kita puszysta, z długim, ostrym, ciemniejszym włosem. W całości futro lśniące, w zimie ciemniejsze niż w lecie. Kuna leśna ma długość ok. 50 cm, ogon ok. 30 cm, wysokość ok. 20 cm i masę do 1,5 kg. To zwierzę żyje w lasach całego kraju, najchętniej w gęstych lasach mieszanych. Trzyma się stale obranej przez siebie części lasu. Urządza legowisko w dziuplach starych drzew, najchętniej dębów. Żywi się głównie złowionymi małymi zwierzętami lub ptactwem. Zjada również jaja ptasie, jagody i owoce leśne. Łapie zarówno myszy i wiewiórki, jak i zające i króliki, a nawet małe sarniątka. Atakując stara się ofiarę zadławić albo przegryźć jej gardło lub arterie szyjne, często potem odgryza głowę. Ze szczególną zawziętością ściga wiewiórki. Padliny w zasadzie nie rusza.
Kuna żyje pojedynczo, tylko w okresie cieczki w lipcu-sierpniu łączy się w pary. W czasie cieczki kuna wydaje głos podobny do miauczenia kota. Pomiot następuje u kuny dopiero po 38 tygodniach od zapłodnienia, a więc w kwietniu lub maju. Ciąża kuny jest przedłużona, gdyż do końca zimy płód właściwie nie rozwija się, a potem dojrzewa bardzo szybko. Samica pomiata od 2 do 5 młodych, które przez około  4-5 tygodni są ślepe. Młode w lecie i jesienią żyją przy matce. Potem są już samodzielne. Pełną dojrzałość osiągają w drugim roku życia. Maksymalny wiek kuny wynosi ok. 10 lat.

Kuna domowa - jest podobnej budowy i wielkości jak kuna leśna, ma jednak nieco krótsze nogi i ogon niż leśna. Futerko kasztanowo-brunatne, uszy z białym obrzeżem i na piersiach biała plama sięgająca w rozwidleniu do górnej części nóg. Kształtem i kolorem plamy odróżnia się od kuny leśnej. Kuna domowa żyje na starych strychach domów i w zabudowaniach gospodarczych, wśród zwałów drzewa lub gałęzi albo też w kamionkach w pobliżu gospodarstw. Spotyka się je także na obrzeżach lasów, w ogrodach, parkach, starych budynkach i ruinach domów. Kuna domowa prowadzi tryb życia nocny i samotny. Poluje głównie na ziemi a nie na drzewach. Żywi się małymi ssakami, takimi jak myszy i krety, ale zjada również króliki, kury, gołębie, jaja, owoce i jagody. Kuna czyni nieraz duże szkody w kurnikach i gołębnikach, gdyż potrafi wybić wszystkie sztuki, które uda się jej pochwycić, a zjada tylko tę sztukę którą może zaciągnąć do kryjówki. Okres godowy jest w lutym lub lipcu-sierpniu, ciąża trwa 2 albo 9 miesięcy (przedłużona). Kuna rodzi w kwietniu 3-7 młodych,  nagich i ślepych.

Polowanie 
Na oba gatunki wolno polować od 1 września do 31 marca, a w obwodach z ostoją głuszca i cietrzewia - przez cały rok. Poluje się głównie na białej stopie, po tropie oraz w czasie przypadkowych spotkań, jak również na wab. Kuna zanim wyjdzie do swojego dziennego gniazda, a więc dziupli lub ptasiego gniazda, wypróżnia się i oddaje mocz. Jest to dla myśliwego znak że gdzieś w pobliżu jest ukryta. Siedzącą w dziupli kunę można wypłoszyć uderzeniem w drzewo kijem lub toporkiem.