Witam Czy pasja jaką jest myślistwo ma swój słownik jeśli tak to jakie są najprostsze pojęcia określające zwierzynę broń i itp a jakie są te skomplikowane i fachowe ?
terminów łowieckich
Ambona - stanowisko myśliwskie, wieżyczka, zbudowana z drewna, rzadziej z metalu.
Badyle - poroże łosia w formie rosoch, czyli prostych odnóg, a nie łopat; kończyny jelenia, łosia.
Biała broń - broń do walki wręcz (miecze, szable, bagnety itp.) We współczesnym łowiectwie kordelas i nóż.
Biała stopa - białe pole - teren całkowicie pokryty śniegiem.
Białozór - sokół norweski. Ptak drapieżny z rodziny sokołów.
Wyjątkowo rzadki, wysoko ceniony w sokolnictwie, czyli w polowaniu przy
użyciu ułożonych, wytresowanych ptaków drapieżnych.
Bródka - płaska szczoteczka z krótkich piórek, osadzonych tuż przy nasadzie ogona słonki. Trofeum myśliwskie.
Chyb, chyra - pasmo wyjątkowo długiej i gęstej szczeciny na karku dzika. Rozdrażniony, zaniepokojony dzik stroszy chyb - gw. Stawia chyb.
Darz Bór ! -1. Myśliwskie pozdrowienie. Niech bór (obficie ) darzy, obdarowuje; 2. Uroczysty sygnał myśliwski, grany na sygnałówce.
Dojść postrzałka - odszukać ranną, postrzeloną zwierzynę.
Do puli -(polowanie do puli) polowanie zbiorowe, po którym każdy
jego uczestnik otrzymuje jednakową ilość zwierzyny, bez względu na to,
ile sztuk sam upolował. Zazwyczaj dotyczy polowania na zwierzynę drobną i
ptactwo.
Drapieżnik duży - w Polsce niedźwiedź, ryś, wilk. Obecnie wszystkie gatunki pod ochroną.
Drapieżnik mały - gatunki łowne w Polsce to borsuk, lis, jenot, norka amerykańska, kuna leśna, kuna domowa, tchórz.
Dryling - trójlufka - myśliwska broń palna o trzech lufach.
Najczęściej dwie lufy gładkościenne do strzelania śrutem i jedna lufa
gwintowana do strzelania kulami.
Dublet - dwa celne strzały oddane przez myśliwego bezpośrednio po sobie do dwóch różnych celów.
Dwunastak (jeleń dwunastak) -samiec jelenia, w którego porożu przynajmniej jedna tyka ma sześć odnóg.
Dziesiątak (jeleń dziesiątak) -samiec jelenia, w którego porożu przynajmniej jedna tyka ma pięć odnóg.
Etyka łowiecka - ogół niepisanych, obyczajowych norm, kierujących postępowaniem myśliwego w sprawach związanych z łowiectwem i polowaniem.
Fajki - kły z górnej szczęki odyńca (samca dzika). Wraz z szablami, kłami z żuchwy, stanowią trofeum myśliwskie.
Farba, posoka - krew zwierzyny.
Fryc -myśliwy młody stażem, niedoświadczony.
Gastrolity -u ptactwa - drobne kamyki, połykane wraz z pokarmem.
Ulokowane w tzw. żołądku mięśniowym pomagają w rozcieraniu twardego
pożywienia.
Głownia - klinga, ostrze białej broni - kordelasa, szabli itp.
Grandle - haki, pniaki - u jeleniowatych - szczątkowe kły w szczęce górnej.
Gruby - (gruby dzik) - duży, wyjątkowo okazały zwierz.
Karawan - pojazd przystosowany do transportu upolowanej zwierzyny.
Kęsy - zajady - kły drapieżników.
Koło łowieckie - podstawowa jednostka organizacyjna Polskiego
Związku Łowieckiego. Koło łowieckie zajmuje się gospodarką łowiecką, w
tym polowaniem, w dzierżawionym przez siebie obwodzie łowieckim.
Kita - 1. ogon małego drapieżnika; 2. rząd pokotu, w którym układa się upolowane małe drapieżniki; 3. lis ( w zaniku).
Kordelas - mały miecz myśliwski, służący dawniej do dobijania (skłuwania) rannej zwierzyny. Obecnie myśliwska broń paradna.
Kraina Wiecznych Łowów - termin zaczerpnięty z obyczajowości
Indian Północnoamerykańskich, trwale funkcjonujący w europejskiej
terminologii łowieckiej - zaświaty, miejsce, do którego trafia dusza
prawego myśliwego.
Lira - ogon koguta cietrzewia o lirowato wygiętych skrajnych sterówkach. Trofeum myśliwskie.
Łania -samica jelenia i daniela.
Łopaty - najbardziej pożądana forma poroża łosia i daniela w postaci szerokich, bocznie spłaszczonych powierzchni. Trofeum myśliwskie.
Medalion - spreparowana głowa z szyją i karkiem zwierza, ptaka.
Madalowy - (np. medalowy byk, rogacz) - zwierz o wyjątkowo dużym,
mocnym trofeum, które po wycenie spełnia oficjalne, międzynarodowe
kryteria nagrodzenia medalem.
Mięsiarstwo - pogardliwie - upatrywanie w łowiectwie i polowaniu wyłącznie źródła białka zwierzęcego.
Miot - pędzenie, zakład - określona powierzchnia lasu, pola, z której naganka pędzi (nagania) zwierzyną w kierunku myśliwych.
Mundur myśliwski - uroczysty, wyjściowy ubiór myśliwski, którego
wzorzec został zatwierdzony przez Naczelną Radę Łowiecką. Składa się z
ciemnozielonych spodni i marynarki, na której naszyte są myśliwskie
dystynkcje. Guziki wykonane z poroża. Do pełnej gali zielony sznur
paradny i kordelas.
Mykita - lis.
Naganiacz - osoba, której rola na polowaniu polega na napędzeniu zwierzyny w kierunku myśliwych.
Naganka - ogół naganiaczy, uczestniczących w polowaniu.
Nie strzelany - o zwierzu - puszczony bez strzału. Celowe
powstrzymanie się myśliwego przed oddaniem strzału w okolicznościach,
które strzał umożliwiają; 2. O zwierzu - ucieczka z miotu w sytuacji, w
której różne okoliczności uniemożliwiły myśliwym oddanie strzału.
Ocena trofeum - komisyjne zbadanie prawidłowości dokonania
odstrzału samców zwierzyny płowej. Komisja, składająca się obecnie z
przedstawicieli właściwego terytorialnie nadleśnictwa i zarządu
okręgowego Polskiego Związku Łowieckiego, na podstawie cech trofeum
określa, czy upolowany zwierz spełniał kryteria dotyczące wieku oraz
jakości osobniczej. Za dokonanie odstrzału niezgodnego z kryteriami
grożą surowe kary - łącznie z cofnięciem uprawnień selekcjonerskich,
czyli pozbawieniem prawa odstrzału samców zwierzyny płowej.
Odyniec - dorosły samiec dzika.
Okręg łowiecki - jednostka administracyjna Polskiego Związku Łowieckiego. Odpowiada podziałowi administracyjnemu kraju z roku 1975.
Okręgowy łowczy - przewodniczący zarządu okręgowego Polskiego
Związku Łowieckiego. Zarząd okręgowy jest organem wykonawczym okręgowej
rady łowieckiej.
Okręgowa Rada Łowiecka - w strukturach organizacyjnych Polskiego
Związku Łowieckiego najwyższa władza łowiecka na szczeblu okręgu w
okresie między okręgowymi zjazdami delegatów Polskiego Związku
Łowieckiego.
Opiekun stażysty - doświadczony myśliwy, wyznaczony przez zarząd
koła łowieckiego, sprawujący pieczę nad stażystą, kandydatem na
myśliwego. Procedura zdobycia członkostwa Polskiego Związku Łowieckiego
przewiduje roczny staż, w trakcie którego stażysta zapoznaje się z
praktyczną stroną łowiectwa.
Oręż - kły odyńca. Szable i fajki. Trofeum myśliwskie.
Ostatni miot - żartobliwie - myśliwska biesiada w terenie, organizowana bezpośrednio po polowaniu.
Ostrolotka - jedna z lotek w skrzydle słonki. Trofeum myśliwskie.
Parostki - poroże samca sarny. Trofeum myśliwskie.
Pędzenie - p. miot.
Pióro - 1. ogólnie - ptactwo łowne (strzelać do pióra - polować
na ptactwo); 2. Rząd pokotu, przeznaczony dla ubitego ptactwa;3. Pióra
chybu - długie i sztywne włosy na karku dzika. P. chyb.
Pokot, rozkład - ułożenie upolowanej zwierzyny w rzędy z zachowaniem myśliwskiej hierarchii gatunków.
Polowanie indywidualne - polowanie, w którym uczestniczy tylko jeden myśliwy - ew. z pomocnikiem.
Polowanie zbiorowe - polowanie, w którym uczestniczy przynajmniej dwóch myśliwych, współpracujących ze sobą.
Płaz (kordelasa, noża) - boczna powierzchnia głowni białej broni.
Postrzałek - zwierz, ptak zraniony przez myśliwego.
Prowadzący polowanie - myśliwy wyznaczony przez zarząd koła łowieckiego do kierowania polowaniem zbiorowym. Najwyższa władza na polowaniu zbiorowym.
Przelatek - młody dzik, urodzony w roku poprzednim. Bez względu na płeć.
Przesmyk, weksel - stała, znana trasa przemieszczania się zwierzyny w konkretnej części lasu.
Puścić bez strzału - p. nie strzelany zwierz.
Polski Związek Łowiecki - powstała w roku 1923. ogólnopolska
organizacja łowiecka. Obecnie zrzeszenie, upoważnione na mocy ustawy
"Prawo Łowieckie" do prowadzenia gospodarki łowieckiej na terytorium
Polski. Skupia wszystkich myśliwych i wszystkie koła łowieckie.
Rana wlotowa - rana postrzałowa, powstała w miejscu, w którym pocisk uderzył w tuszę zwierzyny.
Rana wylotowa - rana postrzałowa, powstała w miejscu, w którym pocisk, przeszywszy tuszę zwierzyny na wylot, wylatuje z tuszy.
Rogacz - kozioł - samiec sarny.
Rozkład - p. pokot.
Sadyba -koliba - myśliwska kwatera.
Stażysta - kandydat na członka Polskiego Związku Łowieckiego,
odbywający obowiązkowy staż w kole łowieckim, lub w ośrodku hodowli
zwierzyny. P. opiekun stażysty.
Stopka kolby - dolna część kolby długiej broni palnej, także myśliwskiej.
Strzelić zwierza - ubić, upolować.
Sygnalista - myśliwy grający sygnały myśliwskie na sygnałówce.
Szable - kły z żuchwy dzika. Wraz z fajkami stanowią trofeum myśliwskie.
Szarak - kot, kopyra, korpal - zając szarak.
Szpicak - młody samiec zwierzyny płowej - sarny, daniela, jelenia, łosia - o porożu w formie prostych tyk bez odnóg.
Ścinka - fragmenty okrywy włosowej zwierzyny, odcięte od tuszy przez uderzający pocisk.
Ślady - ogół znaków, pozostawionych przez zwierza : tropy, odchody, pozostałości po żerowaniu itp.
Ślimy - rogi muflona. Zakręcone na kształt barana owcy domowej. Trofeum myśliwskie.
Tropy - ślady zwierzyny, lub ptactwa, w postaci wyciśniętych na śniegu, lub ziemi, odcisków kończyn.
Trójlufka - p. dryling.
Trofeum - część ciała upolowanej zwierzyny lub ptaka, zachowana przez myśliwego na pamiątkę łowów.
Tur - wymarły ssak parzystokopytny. Protoplasta domowego bydła.
Turzyca - 1. sierść zająca i dzikiego królika. 2. rząd pokotu, przeznaczony dla upolowanych zajęcy i królików.
Ubić - strzelić, ustrzelić, upolować zwierza.
Uchodzenie zwierza - ucieczka zwierzyny.
Urożenie - rogi tura, żubra. Trofeum myśliwskie.
Wachlarz - ogon koguta głuszca. Trofeum myśliwskie.
Warchlak - dzik w pierwszym roku życia, bez względu na płeć.
Weksel - p. przesmyk.
Wieniec - poroże samca jelenia. Trofeum myśliwskie.
Wycena trofeum - komisyjna wycena trofeum według międzynarodowych
kryteriów jakości. W trakcie wyceny za poszczególne parametry trofeum -
np. wagę, wymiary, objętość, piękno - przyznawane są punkty. Ich suma
decyduje o przyznaniu medalu.
Wypatroszyć zwierzynę - usunąć z jamy brzusznej i klatki piersiowej narządy wewnętrzne - przewód pokarmowy, płuca, serce itd.
Wypchnąć zwierzynę - o naganiaczu lub psie - wypędzić, wypłoszyć zwierzynę.
Wziąć miot - przeprowadzić polowanie na obszarze konkretnego miotu. P. miot.
Zestrzał - miejsce, w którym stała zwierzyna w chwili oddania do niej strzału.
Witam Czy pasja jaką jest myślistwo ma swój słownik jeśli tak to jakie są najprostsze pojęcia określające zwierzynę broń i itp a jakie są te skomplikowane i fachowe ?
terminów łowieckich Ambona - stanowisko myśliwskie, wieżyczka, zbudowana z drewna, rzadziej z metalu. Badyle - poroże łosia w formie rosoch, czyli prostych odnóg, a nie łopat; kończyny jelenia, łosia. Biała broń - broń do walki wręcz (miecze, szable, bagnety itp.) We współczesnym łowiectwie kordelas i nóż. Biała stopa - białe pole - teren całkowicie pokryty śniegiem. Białozór - sokół norweski. Ptak drapieżny z rodziny sokołów. Wyjątkowo rzadki, wysoko ceniony w sokolnictwie, czyli w polowaniu przy użyciu ułożonych, wytresowanych ptaków drapieżnych. Bródka - płaska szczoteczka z krótkich piórek, osadzonych tuż przy nasadzie ogona słonki. Trofeum myśliwskie. Chyb, chyra - pasmo wyjątkowo długiej i gęstej szczeciny na karku dzika. Rozdrażniony, zaniepokojony dzik stroszy chyb - gw. Stawia chyb. Darz Bór ! -1. Myśliwskie pozdrowienie. Niech bór (obficie ) darzy, obdarowuje; 2. Uroczysty sygnał myśliwski, grany na sygnałówce. Dojść postrzałka - odszukać ranną, postrzeloną zwierzynę. Do puli -(polowanie do puli) polowanie zbiorowe, po którym każdy jego uczestnik otrzymuje jednakową ilość zwierzyny, bez względu na to, ile sztuk sam upolował. Zazwyczaj dotyczy polowania na zwierzynę drobną i ptactwo. Drapieżnik duży - w Polsce niedźwiedź, ryś, wilk. Obecnie wszystkie gatunki pod ochroną. Drapieżnik mały - gatunki łowne w Polsce to borsuk, lis, jenot, norka amerykańska, kuna leśna, kuna domowa, tchórz. Dryling - trójlufka - myśliwska broń palna o trzech lufach. Najczęściej dwie lufy gładkościenne do strzelania śrutem i jedna lufa gwintowana do strzelania kulami. Dublet - dwa celne strzały oddane przez myśliwego bezpośrednio po sobie do dwóch różnych celów. Dwunastak (jeleń dwunastak) -samiec jelenia, w którego porożu przynajmniej jedna tyka ma sześć odnóg. Dziesiątak (jeleń dziesiątak) -samiec jelenia, w którego porożu przynajmniej jedna tyka ma pięć odnóg. Etyka łowiecka - ogół niepisanych, obyczajowych norm, kierujących postępowaniem myśliwego w sprawach związanych z łowiectwem i polowaniem. Fajki - kły z górnej szczęki odyńca (samca dzika). Wraz z szablami, kłami z żuchwy, stanowią trofeum myśliwskie. Farba, posoka - krew zwierzyny. Fryc -myśliwy młody stażem, niedoświadczony. Gastrolity -u ptactwa - drobne kamyki, połykane wraz z pokarmem. Ulokowane w tzw. żołądku mięśniowym pomagają w rozcieraniu twardego pożywienia. Głownia - klinga, ostrze białej broni - kordelasa, szabli itp. Grandle - haki, pniaki - u jeleniowatych - szczątkowe kły w szczęce górnej. Gruby - (gruby dzik) - duży, wyjątkowo okazały zwierz. Karawan - pojazd przystosowany do transportu upolowanej zwierzyny. Kęsy - zajady - kły drapieżników. Koło łowieckie - podstawowa jednostka organizacyjna Polskiego Związku Łowieckiego. Koło łowieckie zajmuje się gospodarką łowiecką, w tym polowaniem, w dzierżawionym przez siebie obwodzie łowieckim. Kita - 1. ogon małego drapieżnika; 2. rząd pokotu, w którym układa się upolowane małe drapieżniki; 3. lis ( w zaniku). Kordelas - mały miecz myśliwski, służący dawniej do dobijania (skłuwania) rannej zwierzyny. Obecnie myśliwska broń paradna. Kraina Wiecznych Łowów - termin zaczerpnięty z obyczajowości Indian Północnoamerykańskich, trwale funkcjonujący w europejskiej terminologii łowieckiej - zaświaty, miejsce, do którego trafia dusza prawego myśliwego. Lira - ogon koguta cietrzewia o lirowato wygiętych skrajnych sterówkach. Trofeum myśliwskie. Łania -samica jelenia i daniela. Łopaty - najbardziej pożądana forma poroża łosia i daniela w postaci szerokich, bocznie spłaszczonych powierzchni. Trofeum myśliwskie. Medalion - spreparowana głowa z szyją i karkiem zwierza, ptaka. Madalowy - (np. medalowy byk, rogacz) - zwierz o wyjątkowo dużym, mocnym trofeum, które po wycenie spełnia oficjalne, międzynarodowe kryteria nagrodzenia medalem. Mięsiarstwo - pogardliwie - upatrywanie w łowiectwie i polowaniu wyłącznie źródła białka zwierzęcego. Miot - pędzenie, zakład - określona powierzchnia lasu, pola, z której naganka pędzi (nagania) zwierzyną w kierunku myśliwych. Mundur myśliwski - uroczysty, wyjściowy ubiór myśliwski, którego wzorzec został zatwierdzony przez Naczelną Radę Łowiecką. Składa się z ciemnozielonych spodni i marynarki, na której naszyte są myśliwskie dystynkcje. Guziki wykonane z poroża. Do pełnej gali zielony sznur paradny i kordelas. Mykita - lis. Naganiacz - osoba, której rola na polowaniu polega na napędzeniu zwierzyny w kierunku myśliwych. Naganka - ogół naganiaczy, uczestniczących w polowaniu. Nie strzelany - o zwierzu - puszczony bez strzału. Celowe powstrzymanie się myśliwego przed oddaniem strzału w okolicznościach, które strzał umożliwiają; 2. O zwierzu - ucieczka z miotu w sytuacji, w której różne okoliczności uniemożliwiły myśliwym oddanie strzału. Ocena trofeum - komisyjne zbadanie prawidłowości dokonania odstrzału samców zwierzyny płowej. Komisja, składająca się obecnie z przedstawicieli właściwego terytorialnie nadleśnictwa i zarządu okręgowego Polskiego Związku Łowieckiego, na podstawie cech trofeum określa, czy upolowany zwierz spełniał kryteria dotyczące wieku oraz jakości osobniczej. Za dokonanie odstrzału niezgodnego z kryteriami grożą surowe kary - łącznie z cofnięciem uprawnień selekcjonerskich, czyli pozbawieniem prawa odstrzału samców zwierzyny płowej. Odyniec - dorosły samiec dzika. Okręg łowiecki - jednostka administracyjna Polskiego Związku Łowieckiego. Odpowiada podziałowi administracyjnemu kraju z roku 1975. Okręgowy łowczy - przewodniczący zarządu okręgowego Polskiego Związku Łowieckiego. Zarząd okręgowy jest organem wykonawczym okręgowej rady łowieckiej. Okręgowa Rada Łowiecka - w strukturach organizacyjnych Polskiego Związku Łowieckiego najwyższa władza łowiecka na szczeblu okręgu w okresie między okręgowymi zjazdami delegatów Polskiego Związku Łowieckiego. Opiekun stażysty - doświadczony myśliwy, wyznaczony przez zarząd koła łowieckiego, sprawujący pieczę nad stażystą, kandydatem na myśliwego. Procedura zdobycia członkostwa Polskiego Związku Łowieckiego przewiduje roczny staż, w trakcie którego stażysta zapoznaje się z praktyczną stroną łowiectwa. Oręż - kły odyńca. Szable i fajki. Trofeum myśliwskie. Ostatni miot - żartobliwie - myśliwska biesiada w terenie, organizowana bezpośrednio po polowaniu. Ostrolotka - jedna z lotek w skrzydle słonki. Trofeum myśliwskie. Parostki - poroże samca sarny. Trofeum myśliwskie. Pędzenie - p. miot. Pióro - 1. ogólnie - ptactwo łowne (strzelać do pióra - polować na ptactwo); 2. Rząd pokotu, przeznaczony dla ubitego ptactwa;3. Pióra chybu - długie i sztywne włosy na karku dzika. P. chyb. Pokot, rozkład - ułożenie upolowanej zwierzyny w rzędy z zachowaniem myśliwskiej hierarchii gatunków. Polowanie indywidualne - polowanie, w którym uczestniczy tylko jeden myśliwy - ew. z pomocnikiem. Polowanie zbiorowe - polowanie, w którym uczestniczy przynajmniej dwóch myśliwych, współpracujących ze sobą. Płaz (kordelasa, noża) - boczna powierzchnia głowni białej broni. Postrzałek - zwierz, ptak zraniony przez myśliwego. Prowadzący polowanie - myśliwy wyznaczony przez zarząd koła łowieckiego do kierowania polowaniem zbiorowym. Najwyższa władza na polowaniu zbiorowym. Przelatek - młody dzik, urodzony w roku poprzednim. Bez względu na płeć. Przesmyk, weksel - stała, znana trasa przemieszczania się zwierzyny w konkretnej części lasu. Puścić bez strzału - p. nie strzelany zwierz. Polski Związek Łowiecki - powstała w roku 1923. ogólnopolska organizacja łowiecka. Obecnie zrzeszenie, upoważnione na mocy ustawy "Prawo Łowieckie" do prowadzenia gospodarki łowieckiej na terytorium Polski. Skupia wszystkich myśliwych i wszystkie koła łowieckie. Rana wlotowa - rana postrzałowa, powstała w miejscu, w którym pocisk uderzył w tuszę zwierzyny. Rana wylotowa - rana postrzałowa, powstała w miejscu, w którym pocisk, przeszywszy tuszę zwierzyny na wylot, wylatuje z tuszy. Rogacz - kozioł - samiec sarny. Rozkład - p. pokot. Sadyba -koliba - myśliwska kwatera. Stażysta - kandydat na członka Polskiego Związku Łowieckiego, odbywający obowiązkowy staż w kole łowieckim, lub w ośrodku hodowli zwierzyny. P. opiekun stażysty. Stopka kolby - dolna część kolby długiej broni palnej, także myśliwskiej. Strzelić zwierza - ubić, upolować. Sygnalista - myśliwy grający sygnały myśliwskie na sygnałówce. Szable - kły z żuchwy dzika. Wraz z fajkami stanowią trofeum myśliwskie. Szarak - kot, kopyra, korpal - zając szarak. Szpicak - młody samiec zwierzyny płowej - sarny, daniela, jelenia, łosia - o porożu w formie prostych tyk bez odnóg. Ścinka - fragmenty okrywy włosowej zwierzyny, odcięte od tuszy przez uderzający pocisk. Ślady - ogół znaków, pozostawionych przez zwierza : tropy, odchody, pozostałości po żerowaniu itp. Ślimy - rogi muflona. Zakręcone na kształt barana owcy domowej. Trofeum myśliwskie. Tropy - ślady zwierzyny, lub ptactwa, w postaci wyciśniętych na śniegu, lub ziemi, odcisków kończyn. Trójlufka - p. dryling. Trofeum - część ciała upolowanej zwierzyny lub ptaka, zachowana przez myśliwego na pamiątkę łowów. Tur - wymarły ssak parzystokopytny. Protoplasta domowego bydła. Turzyca - 1. sierść zająca i dzikiego królika. 2. rząd pokotu, przeznaczony dla upolowanych zajęcy i królików. Ubić - strzelić, ustrzelić, upolować zwierza. Uchodzenie zwierza - ucieczka zwierzyny. Urożenie - rogi tura, żubra. Trofeum myśliwskie. Wachlarz - ogon koguta głuszca. Trofeum myśliwskie. Warchlak - dzik w pierwszym roku życia, bez względu na płeć. Weksel - p. przesmyk. Wieniec - poroże samca jelenia. Trofeum myśliwskie. Wycena trofeum - komisyjna wycena trofeum według międzynarodowych kryteriów jakości. W trakcie wyceny za poszczególne parametry trofeum - np. wagę, wymiary, objętość, piękno - przyznawane są punkty. Ich suma decyduje o przyznaniu medalu. Wypatroszyć zwierzynę - usunąć z jamy brzusznej i klatki piersiowej narządy wewnętrzne - przewód pokarmowy, płuca, serce itd. Wypchnąć zwierzynę - o naganiaczu lub psie - wypędzić, wypłoszyć zwierzynę. Wziąć miot - przeprowadzić polowanie na obszarze konkretnego miotu. P. miot. Zestrzał - miejsce, w którym stała zwierzyna w chwili oddania do niej strzału.
Kolego kup sobie książkę pod tytułem 1000 słów o łowiectwie M. Krzemień. I tam będziesz miał wyjaśnine 1000 pojęć związanych z łowiectwem.
Nic dodać, nic ująć.Pozdrawiam.DarzBór