Język łowiecki - ptactwo Od 15 sierpnia rozpoczął się okres polowań na kaczki, dlatego postanowiłam tym razem zebrać określenia myśliwskie odnoszące się do ptaków.
Zacznijmy od naszej bohaterki, czyli kaczki. Określenie klapak służy do wskazania nielotnej młodej, bądź dojrzałej kaczki w okresie zmiany upierzenia. Kucharka to pierwsza kaczka, która przybywa na zloty. Co ciekawe istnieje określenie na dziką kaczkę, wyhodowaną w niewoli, a która używana jest do wabienia kaczorów na wiosennych polowaniach w okresie godów – jest to krykucha. Przyjrzymy się teraz ptakowi z rodziny kurowatych – głuszec. W słowniku języka myśliwskiego znajdują się hasła: klapanie - pierwsza z czterech części pieśni tokowej głuszca, trelowanie- druga, korkowanie – trzecia część, szlifowanie - czwarta ostatnia. Wachlarz to ogon koguta głuszca, natomiast siadło to drzewo, na którym zasiada na noc ten ptak.
To nie wszystkie jednak określenia odnoszące się do ornitologii. Na polowaniu może paść określenie lira – czyli ogon cietrzewia. Skrzydła wszystkich ptaków to loty, zierniki- oczy ptaków, zaś paśnik dla kuropatw i bażantów w formie daszku to posyp. Przejdźmy do określeń typowych dla drapieżników. Maiż to młody orzeł, jastrząb lub sokół, którego zaczęto wprawiać do polowania. Gniazdo ptaka drapieżnego nosi nazwę pielesz, natomiast kantak - pazur na tylnym jego palcu. Czynność przyzwyczajania ptaka łowczego do przebywania na ręce sokolnika to unoszenie. Pozostały nam jeszcze określenia techniczne: kulka - haczyk służący do patroszenia ptactwa, zaś czynność ta to kulkowanie. Język łowiecki - ptactwo
Komentarze opinie