Ocena wieku kozła

Problemem stale aktualnym, przed jakim stoi każdy myśliwy, jest prawidłowa ocena wieku napotkanego w łowisku kozła. W gospodarce łowieckiej jako odstrzał selekcyjny uważa się eliminację z łowiska, a więc z dalszej hodowli, osobników najsłabwszych, a tym samym o najgorszych parametrach poroża na danym terenie. Wiele czynników może mieć wpływ na stopień rozwoju i starcia uzębienia, a tym samym na ocenę wieku zwierzyny płowej metodą łowiecką. Są to m.in.: rodzaj żeru, zagęszczenie populacji, kondycja, czy też kolor zębiny przez wielu utożsamiany z podatnością zębów na ścieranie. Pamiętajmy, że u sarny jako ostatnie wymieniane są zęby mleczne przedtrzonowe, a następuje to w 11-13 miesiącu życia. U kozłów w pierwszym właściwym cyklu poroża w 2 roku życia po wykształceniu uzębienia, co ma miejsce w warunkach naszych łowisk w okresie do końca kwietnia do połowy czerwca, ślady starcia na powierzchni trącej zębów stałych w tym okresie nie wstępują lub są prawie niewidoczne. Rejestry są szeroko otwarte, krawędzie wewnętrzne zębów szpiczaste. W 4 roku życia ( trzecim porożu) występują wyraźne ślady starcia na wszystkich zębach. Paski zębiny na zębach są wyraźnie widoczne. W 5 roku życia ( czwartym porożu) obserwuje się silne zużycie zębów, a tym samym dalsze skróćenie wysokości ich koron. Rejestr w przedniej i tylniej części zęba czwartego jest płytki i słabo widoczny. W 6 roku życia ( piątym porożu) brak rejestrów na całym pierwszym zębie trzonowym. Powierzchnia żująca tego żeba przybiera kształt miskowatego wgłębienia. Rejestry na piątym i szóstym zębie są jeszcze widoczne i dość wyraźne. Rogacze w 7 roku życia i strsze mają powierzchnie żucjące drugiego i trzeciego zęba bocznego na równych wysokościach. Czwarty ząb boczny jest silnie zużyty