Poroże łosia

Na pewno znajdzie się wielu myśliwych, dla których poroże łosia jest cenniejszym trofeum od poroża choćby jelenia, podobnie zresztą jak i samo polowanie może być ciekawsze. Tym bardziej, że na dzień dzisiejszy nadal obowiązuje moratorium na odstrzał łosi i polować na nie można tylko za granicą. Rzućmy zatem okiem na wyjątkowe trofeum jakim są rosochy czyli poroże łosia. Dla osób niebądących myśliwymi poroże łosia kojarzy się najczęściej z ogromnymi łopatami. Tymczasem poroże łosia ma dwie podstawowe formy, jedna z nich to tyki z długimi odnogami, a dopiero druga łopaty z krótszymi odnogami zwanymi pasynkami. Samce łosia zwane bykami noszące tyki to badylarze, a łopaty – łopatacze. Znamienne, że w Polsce spotkanie z łopataczem należy do rzadkości. Normą będzie ono przede wszystkim w Kanadzie, gdzie masa poroża dochodzi do 40 kg a rozłoga do 150 cm. Podobnie jak inne jeleniowate łosie zmieniają swoje poroże co roku. Pierwsze buduje się w 8-9 miesiącu życia łosia. Jest zrzucane w styczniu lub lutym. Drugie zaczyna rosnąć w kwietniu lub maju i ma już kształt widłaka lub szóstaka. Jest zrzucane na przełomie grudnia i stycznia. Poroże trzecie ma już kształt szóstaka lub ósmaka i jest zrzucane w grudniu. Istotną różnicą między łosiem a jeleniem jest fakt, iż poroże łosia nie odrasta natychmiast po zrzuceniu. Przez okres około 4 miesięcy następuje tzw. okres spokoju, a którym łoś nie nosi poroża. Podobnie jak u jelenia poroże spełnia funkcję bitewną – łosie w czasie rui toczą wyczerpujące walki o samicę. Utożsamiane z łosiem łopaty wytwarzają się przeważnie w 3 roku życia. Łopaty również mogą przybierać różne formy, wachlarzowatą, koszykowatą, dwudzielną. Oceny poroża łosia dokonuje się podobnie jak u innych jeleniowatych zgodnie z Rozporządzeniem w sprawie oceny i wyceny trofeów ………….. mierząc szczegółowo wszystkie elementy poroża. I tak przedział 250,00 – 274,99 punktów to medal brązowy, przedział 275,00 – 299,99 – medal srebrny, powyżej 300 pkt – medal złoty.