Sokolnictwo - łowy pod pierzem

Sokolnictwo to szczególny rodzaj polowania polegający na wykorzystywaniu w tym celu ptaków drapieżnych. Nosi ono nazwę łowów, w Polsce określanych mianem „łowów pod pierzem”. Jednak samo polowanie z wykorzystaniem ptaków łowczych to dopiero zwieńczenie trudnego procesu hodowli i układania ptaków. Stosowane głównie w średniowieczu, upadało wraz z rozwojem borni palnej, aby stać się znowu popularne.

Ze względu jednak na konieczność wkładania dużego wysiłku i cierpliwości w hodowlę, oswojenie i ułożenie ptaka drapieżnego uprawia je ciągle stosunkowo niewielu myśliwych.
Do polowań używa się przede wszystkim jastrzębi gołębiarzy, sokołów wędrownych, krogulców i rarogów. Niegdyś do polowania używano także orłów. Łowy prowadzi się indywidualnie lub zbiorowo. Można polować również konno. Sokolnictwo jest niezwykle widowiskowe.

Trzy główne sposoby polowania to polowanie z wysokiego lotu, polowanie z niskiego lotu i uganianie. W polowaniu z wysokiego lotu sprawdzają się głównie sokoły, które atakują ptactwo z dużej wysokości uderzając w nie z ogromną prędkością. Można w ten sposób wykorzystywać również rarogi. W polowaniu z niskiego lotu sprawdzają się przede wszystkim jastrzębie gołębiarze, które odmiennie od sokołów dobrze czują się w praktycznie wszystkich rodzajach terenu, również zalesionych czy zakrzaczonych. Jastrząb poluje również inaczej, gdyż uderza ptactwo od dołu. W tym rodzaju polowania używa się również psów wypłaszających ptactwo.

Chyba najciekawszym rodzajem polowania z ptakami łowczymi jest uganianie, w którym sokół współpracuje z psem. Zadaniem tego ostatniego jest wystawienie zwierzyny i jej wypłoszenie na polecenie sokolnika. Uciekające ptactwo sokół atakuje z dużej wysokości.

Najważniejszymi akcesoriami używanymi w sokolnictwie są rękawica na której nosi się ptaka, kaptur albo kapturek którym nakrywa mu się głowę oraz dzwonki, czyli małe kuleczki pozwalające na odnalezienie ptaka na obszarze łowiska po polowaniu. Sokolnictwo