Jak już wiemy, 8 grudnia weszła w życie Ustawa o zmianie w Prawie łowieckim. Nowelizacja to następstwo wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 8 maja 2019 r., który uchylił art. 48 pkt 3 Prawa łowieckiego w zakresie, w jakim przewidywał on jako skutek odmowy zgody na budowę urządzeń lub wykonywanie zabiegów zapobiegających szkodom zwolnienie dzierżawcy lub zarządcy obwodu łowieckiego od odpowiedzialności za szkody łowieckie niepozostające w związku przyczynowym z taką odmową. Jeśli chodzi o przykład, to poruszono brak zgody na umieszczenie znaku zakazującego wstępu na obszar stanowiący ostoję zwierzyny.

Jak to wygląda w praktyce?

Otóż, wyrok Trybunału Konstytucyjnego niewiele się zmienił, ponieważ już wcześniej sądy powszechnie przyjmowały, że rolnik traci prawo do odszkodowania na podstawie art. 48 pkt 3 Prawa łowieckiego tylko wtedy, gdy między jego decyzją a szkodą występuje związek przyczynowo-skutkowy. Mówiąc po ludzku: aby ktoś stracił prawo do  odszkodowania, szkoda musiała powstać w obrębie oddziaływania urządzenia, na którego postawienie nie wyrażono zgody. Jeśli rolnik nie zgodził się na umieszczenie ambony w jednym miejscu działki, a szkoda pojawiła się na zupełnie innej jej części, to zachowywał on prawo do rekompensaty.

Obecna nowelizacja nie zmienia tej zasady. Właściciele lub posiadacze gruntów rolnych i leśnych nadal muszą współdziałać z dzierżawcami i zarządcami obwodów łowieckich w zabezpieczaniu gruntów przed szkodami łowieckimi. Za niestosowanie się do tego obowiązku – jak wynika z orzecznictwa – może grozić utrata prawa do odszkodowania. Taka sama sankcja czeka posiadaczy uszkodzonych upraw lub płodów rolnych, jeśli nie wyrażą oni zgody na budowę przez dzierżawcę lub zarządcę obwodu łowieckiego urządzeń albo na wykonywanie zabiegów zapobiegających szkodom, z wyłączeniem szkód wyrządzonych przy wykonywaniu polowania oraz szkód niezależnych od wzniesienia urządzeń bądź wykonania zabiegów, na które posiadacz uszkodzonych upraw lub płodów rolnych nie wyraził zgody. Wyjątkiem od niej będzie udowodnienie przez poszkodowanego, że nawet gdyby urządzenie stanęło albo wykonano by pominięty zabieg, szkoda i tak by powstała.