
Otóż, według doświadczonych myśliwych najskuteczniejszym sposobem redukcji tego drapieżnika są pułapki pułapki żywo łowne, właśnie w lutym. W tym okresie, ale nie tylko norki amerykańskie bardzo trudno spotkać, ponieważ są aktywne głównie w nocy. Poza okresem godowym prowadzą samotniczy tryb życia i agresywnie reagują na innych przedstawicieli własnego gatunku. Dobrze pływają i potrafią nurkować do głębokości 6 metrów, dodatkowo są świetnymi myśliwymi. Zjadają drobne ssaki, ryby, ptaki, a także jaja ptaków. Przypomnijmy, okres godowy norek trwa od lutego do początku kwietnia. W tym czasie samce tego gatunku stają się bardzo aktywne. Najskuteczniejszym sposobem redukcji norek są pułapki pułapki żywo łowne z przynętą, które umieszcza się wzdłuż rzek, strumieni lub rowów. Umieszczenie pułapki zbyt blisko lustra wody jest ryzykowne. Dobrą sztuczką jest posiekanie zamrożonej ryby i rozsypanie tych kawałków w pułapce i wokół niej. Według doświadczonych myśliwych najlepszy sposób, jako zanętę to mrożony szczupak, niektórzy z nich twierdzą że ta ryba szczególnie ładnie pachnie.
Są one, pośród wszystkich zwierząt futerkowych, najczęściej spotykane na fermach w Polsce. Ze względu na cenne futro norka amerykańska jest hodowana na całym świecie, także w Polsce. Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych zakłada, że nie jest to gatunek zagrożony wymarciem, uznawany za łowny przez cały rok. Futro z norki amerykańskiej (zwanej również wizonem amerykańskim) należy do najcenniejszych w branży. Właśnie dlatego w tak szybkim tempie zwierzę z Ameryki Północnej, którą można uznać za ojczyznę tego gatunku, zaczęło być hodowane w Ameryce Południowej, a następnie w krajach europejskich. Ciało norki na wolności ma zwykle długość od 30 do 43 cm, a masa ciała mieści się w przedziale 0,7 – 1,3 kg. Hodowlana odmiana wizona amerykańskiego osiąga o 30% większe rozmiary. Priorytetem jest ilość futra pozyskana od pojedynczego zwierzęcia. Właśnie dlatego zarówno w przypadku norek, jak i lisów hodowlanych, na fermach spotykamy zwierzęta w rozmiarach znacznie przekraczających te, w jakich występują one w naturze.
Pani Joanna Bagniewska, która jest absolwentką Uniwersytetu Oksfordzkiego i wykładowczynią na Uniwersytecie w Reading, mówi o norce - futrzasty komandos, jest w stanie przystosować się do niemal każdych warunków.
Potrafi polować na lądzie jak lis, wspina się na drzewa jak kot, a pływa niemal tak dobrze jak wydra.
– pisze Bagniewska.
Żywi się różnymi zwierzętami, właściwie wszystkim na co trafi: rybami, ssakami, ptakami, płazami, siejąc tym samym spustoszenie w lokalnych ekosystemach.
Pomimo tego, że norki gorzej widzą pod wodą, tam również zdobywają pożywienie. Zanim zanurkują, norki wypatrują pożywienie znad powierzchni wody. Te świetnie pływające zwierzęta potrafią zejść na głębokość nawet 6 metrów wytrzymując pod wodą, aż 1-2 minut.
Warto wiedzieć, iż w warunkach hodowlanych zwierzęta te nie mają również dostępu do wody i innych wygód umożliwiających im realizację naturalnych potrzeb gatunkowych. Norki, prowadzące w naturze samotniczy tryb życia, na fermach przetrzymywane są w niewielkich klatkach. Towarzystwo innych zwierząt i życie w niewoli wywołują u nich silny stres prowadzący często do aktów kanibalizmu. Ma to miejsce zwłaszcza w okresie rozrodczym, czyli wczesną wiosną.
Ręczny wciągnik łańcuchowyTwoje zdanie jest ważne jednak nie może ranić innych osób lub grup.
Komentarze opinie