Jarząbek to ptak leśny, który upodobał sobie lasy równinne i zbocza górskie. Ptak ten należy do rodziny kurowatych. Najczęściej można go rozpoznać po ostrym gwiździe wiosną. Można go dostrzec na brzegach starodrzewia, w gęstwinie świerków i jodeł, albo dla odmiany na mokradłach porośniętych brzozą i olszyną. W Polsce występuje w górach takich jak Sudety i Karpaty oraz na wschodzie kraju. Charakterystyczną cecha jarząbka jest to, że jest szybki i zwinny, lecz nie lubi latać. Dzięki temu, że posiadają maskujące upierzenie mogą podrywać się do lotu nawet w ostnic momencie. Skoro nie są specjalistami od latania, to potrafią za to świetnie biegać. Jarząbki mają wierzch szary z gęstym czarno-brunatnym poprzecznym pręgowaniem. Na głowie zaznaczony jest mały czubek, pod okiem białą plamę, a nad nim czerwone korale. Spód biały z gęstym, łuskowatym czarnym deseniem. Sterówki natomiast szarobrunatne z czarno-białą przepaską na końcu. Kolejną cecha charakterystyczną dla jarząbków jest skok upierzony do połowy, podczas gdy pazury są nagie. Ogon na końcu ma czarno-biały pasek, który w locie jest zaokrąglony. Co ciekawe w trakcie lotu ptaki te wydają typowy furgocący odgłos.
Jarząbek ma długość ciała ok. 38–48 cm, rozpiętość skrzydeł 56–60 cm, a waży ok. 350–500g. Do pokarmów spożywanych przez te ptaki zaliczymy owady, liszki, nasiona, owoce, głównie brzozy i olchy, jagody i pączki drzew oraz młode rośliny. Okres lęgowy przypada w maju, wtedy samice wysiadują jaja w gniazdach ukrytych na ziemi pod nawisem gałęzi, krzakami, korzeniami albo inną osłoną powstałą z roślinności. Wysiadywanie odbywa się od 21 do 25 dni.
W Polsce polowanie na jarząbki ma miejsce od 1 września do 30 listopada. Ze względu na mały stan ilościowy tych ptaków w kraju możliwe, że zdjęty będzie z listy zwierząt łownych. jarząbek
Komentarze opinie