Szop pracz w Polsce

Szop pracz w Polsce nie jest rdzennym gatunkiem, nie zamieszkuje tu od zamierzchłych czasów. Gatunek ten pochodzi z Ameryki Północnej, gdzie zajmuje tereny południowej Kanady, Stanów Zjednoczonych, Meksyku, aż do Kostaryki. Mimo to, tereny Polski mu sprzyjają.

Na rozprzestrzenianie się szopów wpłynęło zakładanie hodowli w Niemczech, gdzie pozyskiwano z nich futra. Wiele ze zwierząt uciekało z farm hodowlanych i przechodziły przez granice. Badacze tego gatunku podkreślają, że pierwsze osobniki w Polsce pojawiły się tuż po II wojnie światowej na terenach Mazur i Pomorza, następnie w okolicy Ostródy, Morąga, Pasłęka i lasów nidzkich. Z danych jakimi dysponują badacze wynika również, że znaczący napływ populacji szopa na obszary Polski zaobserwowano w latach 1995-2004. Obecnie największa populacja występuje w dolnym odcinku Warty oraz nad środkowo-dolną Odrą. W latach 2000-2004 zarejestrowano tam około 150-300 osobników, wśród których pojawiły się również matki z młodymi. To wymowny znak, że osobniki te czują się bardzo dobrze w polskim klimacie.

Według Zbigniewa Głowacińskiego kolonizacja polskich terenów przez szopa pracza przebiega w tempie 80-100 km/5 lat,. Taka dynamika może powodować, że w drugiej dekadzie bieżącego wieku szopy przekroczą wschodnią linię Wisły, a także przenieść się na Białoruś. Szopy pracze podobnie jak jenoty są zaliczane do gatunków inwazyjnych i mogą naruszać równowagę biologiczną. Oprócz redukcji wielu gatunków ptaków, są nosicielami świerzbu, bąblowców, włośni czy też wścieklizny.

Jeśli chcemy polować na szopy pracze to musimy zdecydować się na polowanie nocą, ponieważ ich aktywność przejawia się silnie wieczorem i nocą. Dobrze rozwinięty węch, długie wibrysy, a także dobrze dostosowane oczy, usprawniają ich poruszanie się w ciemnościach.
Szop pracz w Polsce