Jak się okazało wilki żywiące się zakażonymi dzikami i ich padliną nie rozprzestrzeniają wirusa ASF, ponieważ nie jest on w stanie przetrwać w układzie pokarmowym tych drapieżników. Taką informację przekazał zespół naukowców we współpracy z Uniwersytetem Gdańskim, Uniwersytetem Warszawskim oraz Roztoczańskim Parkiem Narodowym.
Jak się dowiedzieliśmy, jeden dorosły wilk zjada w ciągu roku 20-40 dzików, tym więcej, im większe jest zagęszczenie dzików w danym środowisku. W trakcie badań naukowcy wykorzystali namiary telemetryczne dwóch wilków (drapieżnikom założono obroże telemetryczne, wyposażone w nadajniki GPS) – z których jeden żył na Mazurach, a drugi na Roztoczu. Odnaleziono szczątki 9 zjedzonych przez te drapieżniki dzików. Osiem spośród nich było zarażonych ASF, co ustalono, wykorzystując metody molekularne. Następnie naukowcy zebrali 62 świeże odchody wilków, głównie w obszarach objętych ograniczeniami związanymi z występowaniem ASF. Wśród nich 20 zawierało szczątki dzików, a 13 znajdowało się w sąsiedztwie miejsc, w których wilki, śledzone przy pomocy telemetrii, żerowały na padlinie dzików. Odchody również zostały przeanalizowane metodami molekularnymi. Badania wykazały, że w żadnej ze zbadanych prób odchodów wilków żywiących się zarażonymi dzikami nie wykryto materiału genetycznego wirusa ASF. Wskazuje to, że wirus nie jest w stanie przetrwać w układzie pokarmowym wilków, czyli wilki nie rozprzestrzeniają wirusa ASF poprzez swoje odchody. Szczegółowe wyniki badań polskich naukowców zostały opublikowane w czasopiśmie naukowym „Viruses”. Naukowcy podkreślili, iż wilki nie tylko aktywnie polują na dziki, ale zjadają padlinę tych ssaków. Usuwanie ze środowiska padłych zwierząt jest ważną usługą ekosystemową dostarczaną przez te drapieżniki. Zabijając osłabione przez ASF osobniki i zjadając już padłe z powodu tej choroby zwierzęta, wilki eliminują ze środowiska potencjalne źródła rozprzestrzeniania się wirusa.
Naukowcy przyjmują na tej podstawie, że każdy wilk zjada od 20 do 40 dzików rocznie. Obecnie krajową populację tych drapieżników szacuje się na ok. 2 tys. osobników i mogą one usuwać ze środowiska nawet do 80 tys. żywych i padłych dzików w ciągu roku. Przypomnijmy, iż na walkę z ASF, tj. bioasekurację hodowli trzody chlewnej, badania weterynaryjne, utylizację padłych świń i dzików oraz świń z zakażonych i kontaktowych stad, wypłatę rekompensat dla ich hodowców, a także redukcję populacji dzików i in. rząd wydaje co roku nawet do 700 mln zł.
Ministerstwo Klimatu i Środowiska zarządziło niedawno wzmożone odstrzały dzików. Plany odstrzałów w okręgach zostały podniesione o 100 proc. Od 30 października br. do 31 stycznia 2022 r. w każdym obwodzie łowieckim w każdym miesiącu powinny odbyć się co najmniej dwa polowania zbiorowe na dziki.
Twoje zdanie jest ważne jednak nie może ranić innych osób lub grup.
Komentarze opinie