
Daniel (Dama dama)
Wygląd: daniel przypomina jelenia, jednak w przeciwieństwie do niego jest wyższy i mniej kształtny. Samiec daniela osiąga długość do 140 cm i masę nawet 70 kg, z czego 4 kg stanowi samo poroże. Znacznie mniejsza jest łania, która osiąga masę o połowę mniejszą, niż byk. Szyja daniela jest krótka, ogon dłuższy, niż u jelenia stanowi jego cechę charakterystyczną. Istotnym wyróżnikiem jest również poroże daniela w kształcie litery U - w połowie jego wysokości zaczyna się łopata, z wystającymi z tyłu sękami. Brakuje w nim odnogi nadocznej. Ubarwienie sukni daniela zmienia się zależności od pory roku - latem jest jaśniejsze - rdzawo-brązowe, a zimą ciemnobrązowe. Wzdłuż grzbietu ciągnie się ciemny pas. W okolicach ogona znajduje się jasne lustro otoczone ciemna obwódką. Warto wiedzieć, iż wśród danieli występują osobniki o białej lub czarnej sukni, co nie jest żadnej choroby, ale wynikiem różnorodnej barwy tych zwierząt.
Rozmnażanie: bekowisko danieli ma miejsce jesienią i trwa od połowy października do listopada. Na czas rui byk wykopuje specjalne wgłębienia do leżenia, w które oddaje mocz. Po jakimś czasie miejsce to jest bardzo cuchnące. Podczas bykowiska samiec gromadzi wokół siebie do 8 sztuk łań, które przetrzymuje na czas do 2 tygodni. W tym czasie toczą się walki pomiędzy bykami, które odpędzają siebie od samic. Miejscem kryć są rujowiska, czyli wspomniane wcześniej wgłębienia wykopane przez byka. Łatwo rozpoznać czas rui u danielów ze względu na charakterystyczne beczenie, które wydaje byk. Ciąża trwa 7,5 miesiąca, młode przychodzi na świat latem. Okres intensywnej opieki i karmienia trwa do końca roku. Po tym czasie młode daniele w Polsce osiągają stopniowo samodzielność, by już w drugim roku życia być zdolnym do rozmnażania się.
Odżywianie: daniel, w przeciwieństwie do jelenia potrafi wyrządzić spore szkody na polach, gdzie wydeptuje zboża i trawy, jest jednak mniej szkodliwy w lesie. Na żer udaje się przeważnie w nocy, bądź godzinach popołudniowych. Wyjątkiem są stare osobniki, które zdobywają pokarm wyłącznie nocą. Daniel jest typowym roślinożercą, jego pokarm stanowią trawa, zboża, zioła, rzadziej pędy krzaków i kora drzew. Nie gardzi też kasztanami, żołędziami czy grzybami.
Sezon polowań: od 1 października do 31 grudnia.